زندان‌ها، کارخانه می‌شود
تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۰۷۸۵۷
زندانی که این روزها به دو بخش تقسیم شده و میزبان مجرمان زندان رجایی‌شهر است. دیوار بلند بتونی و نرده‌هایی مشکی رنگ، این روزها زندانیان این دو زندان را از هم جدا کرده است. آن‌طور که زندانیان می‌گویند؛ پیش از این محل هواخوری زندان فنس و نرده نداشت اما بعد از انتقال زندانیان رجایی‌شهر، محل‌های هواخوری فنس‌کشی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سربازان این بخش با کسی شوخی ندارند و هر مورد مشکوکی که ببینند به مافوق خود گزارش می‌دهند. کالای ممنوعه و موادمخدر موضوعی است که در خودروهای ورودی بیشتر مورد توجه است. خودروهای خروجی هم بازرسی می‌شود تا با خود زندانی خارج نکند.
کارخانه تولید دوچرخه اولین مقصد ما در داخل زندان است. محوطه‌ای حدود ۷۰۰۰ متری که سال‌های دورکارگاه تولید پتو بود و از چند سال قبل متروکه مانده بود. چند سوله متصل به هم حدود سه ماه است روزها میزبان زندانیانی است که به امید داشتن آب باریکه‌ای درآمد و بی‌نیاز شدن از کمک خانواده آنجا کار می‌کنند. در سوله اول مددجویانی پای کوره‌های رنگ ایستاده‌اند و بر رنگ‌آمیزی بدنه نظارت می‌کنند. بدنه را بعد از خشک شدن رنگ به سوله‌های مونتاژ می‌برند و قطعات یکی سوار می‌شود تا دوچرخه‌هایی در سایزهای مختلف آماده شوند. تا ساعت ۱۲ کار می‌کنند و برای ناهار و استراحت یک ساعتی دست از کار می‌کشند. بعد دوباره کار شروع می‌شود تا ساعت ۱۸. خوابگاه‌شان رو‌به‌روی سوله‌های دوچرخه‌سازی است. تازه به آنجا آمده و همه چیز نونوار است. اتاق‌هایی که با تخت‌های سه طبقه محصور شده است. یک نمازخانه و سالن آرایش و چراغخانه برای پخت غذا.
امروز با حضور معاون اول رئیس قوه قضائیه، رئیس سازمان زندان‌ها و مدیرعامل بنیاد تعاون زندانیان کشور کارخانه تولید دوچرخه افتتاح شد. در حاشیه این مراسم سراغ تعدادی از زندانیان شاغل در این کارخانه رفتیم. زندانیانی که با اتهامات موادمخدر دستگیر و در حال گذران دوره محکومیت خود هستند. یکی از زندانیان که مرد جوانی است، گفت: «به درخواست خودمان برای کار به این کارگاه آمدیم. هشت ساعت در روز اینجا کار می‌کنیم. افرادی که زیر پنج سال حبس داشته باشند می‌توانند اینجا کار کنند. ما را از بقیه زندانیان جدا کرده‌اند. گفته‌اند اگر در این کارگاه باشید، احتمال عفوتان بیشتر است.»
کم‌کم دیگر زندانیان هم دور ما جمع می‌شوند. برخی گلایه‌هایی داشتند و اصرار می‌کردند به حرف‌شان گوش کنیم و آن را به مسئولان زندان انتقال دهیم. برخی‌ها هم ناگفته‌هایی از شرایط داخل بندها داشتند. مرد میانسالی گفت: ماه اول یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان می‌دهند و ماه بعد ۴۰۰ هزار تومان اضافه می‌شود. باور کنید با این پول فقط می‌توانیم سیگار و کمی وسایل برای غذا بخریم. دیگر چیزی باقی نمی‌ماند. البته از این بابت که دست‌مان جلوی خانواده دراز نیست، خوب است. از شما می‌خواهیم به مسئولان بگویید حقوق ما را بیشتر کنند. بعضی‌ها تا سه میلیون تومان می‌گیرند، به ما هم همین قدر بدهند.
می‌پرسم مگر به شما غذا نمی‌دهند که مجبورید وسایل غذا بخرید که پاسخ می‌دهد: غذا که می‌دهند اما به ذائقه بعضی‌ها خوش نمی‌آید و مجبوریم روغن و تخم‌مرغ بخریم و خودمان غذا درست کنیم.
نبود امکان انتقال دستمزد به حساب خانواده از گلایه‌های زندانیان است: «حقوق را باید خودمان اینجا خرج کنیم و قابل انتقال نیست. موقع آزادی اگر پولی در حساب باشد، معادلش کارت هدیه می‌دهند.» مرد جوانی نیز از کارکنان آن بخش است. او هم از دریافتی کارکنان گلایه دارد و می‌گوید: با توجه به کاری که می‌کنیم، حقوق نمی‌گیریم. کاش صدای ما هم شنیده شود. در میان گلایه‌ها، صدای یکی از زندانیان بلند می‌شود: «چرا این همه گله می‌کنید. اگر این کارگاه‌ها نبود، الان هیچ کدام پول سیگار هم نداشتیم. این کارگاه‌ها را برای ما زدند تا وقتی آزاد شدیم، کاری بلد باشیم بعد ناشکری می‌کنیم. اجباری که نبوده هر کسی ناراضی بود می‌تواند به بند برگردد.»
بعد از صحبت‌های زندانیان سراغ مدیر عامل بنیاد تعاون زندانیان کشور رفتم که اظهار کرد: «سیاست بنیاد تعاون در سه سال اخیر افزایش حقوق و دستمزد زندانیان بوده است. هیچ مانعی برای پرداخت دستمزد کامل زندانیان به خانواده‌شان وجود ندارد. »رحیم مطهرنژاد ادامه داد: «در کنار اشتغالزایی برای زندانیان، شرایطی فراهم شده که کارآفرینان با هزینه‌ای پایین بتوانند به تولید محصول بپردازند. زندانیان با آموزش‌هایی که می‌بینند و بعد از آن در محیط کار خود، بسیار حرفه‌ای مشغول کار می‌شوند و پس از آزادی از زندان با دریافت تسهیلات می‌توانند کارآفرین شوند.» وی گفت: بناست سرمایه‌گذار کارخانه موتورسازی «در استان قم که اخیرا افتتاح شد، در استان‌های خراسان رضوی، تهران و فارس و اصفهان نیز خط تولید موتور با استفاده از ظرفیتی که ما در اختیارش قرار می‌دهیم، راه اندازی کند. با توجه به سیاست‌های جدید سازمان زندان‌ها و بنیاد تعاون به نظر می‌رسد به زودی بخشی از زندان‌ها به کارخانه‌های تولیدی تبدیل شود و محلی برای اشتغال زندانیان باشد.»
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: زندان زندان قزلحصار اشتغالزایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۰۷۸۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقش پررنگ سینما در آزادسازی زندانیان جرائم غیرعمد
مهدی چراغ کارشناس حقوقی قوه قضائیه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما درباره تصویری که از زندان ها در فلیم های سینمایی ارائه می شود گفت: متاسفانه بینندگان فیلم های سینمایی تصویر درستی از مسائل حقوقی در آثار نمی بینند و معمولا در پایان فیلم معمایی و جنایی با یک حس بد و ناامید کننده نسبت به دستگاه قضایی مواجه می شوند.
وی با تاکید بر اینکه می توان از رسانه به عنوان ابزاری برای آموزش استفاده کرد، افزود: روایت درست در سینما می تواند موجب کاهش مراجعات مردمی به دستگاه قضایی شود. سینما می تواند همانند یک مدرسه امور حقوقی را به مردم آموزش دهد.
چراغ اظهار داشت: بیشتر فیلم های سینمایی که در دهه نود تولید شده اند روی جرائم عمد تاکید داشتند و یا در این فیلم ها، زندان محل قاچاق مواد مخدر و حتی محل جرائم سازمان یافته دیگری بوده است. متاسفانه هیچ یک از آثار جنبه آموزشی زندان ها را نشان نداده اند. در صورتی که سینما می تواند تصویر واقعی از بازپروری زندانیان را نشان دهد.
وی افزود: ستاد دیه و یا سازمان زندان ها در اکثر مناسبت ها برای زندانیان مالی قدم های بزرگ برمی دارند اما خیلی کم دیده شده که داستان این کمک ها در فیلم های سینمایی روایت شود. در حالی که این روایت ها می تواند دیدگاه مردم را به زندانیان تغییر دهد و آنها را به مشارکت در آزادسازی زندانی های غیرعمد تشویق کند.
این کارشناس حقوقی، آشنایی نویسنده و کارگردان با مسائل حقوقی را یکی از شرایط اصلی ساخت فیلم درباره پرونده های حقوقی دانست و گفت: عدم آگاهی فیلمسازان از مسائل حقوقی باعث می شود که هیچ کدام از آثار، پرداخت درستی به کانون اصلاح و تربیت نوجوانان و همچنین کارگاه های فرهنگی و مهارت آموزی در زندان ها نداشته باشند. باید کارشناسان حقوقی و فیلمسازان با مشارکت یکدیگر برای ساخت فیلم های واقعی از پرونده های حقوقی قدم بردارند.
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند